Alette werkt als begeleider bij De Trans in de flexpool. Ze komt daardoor op diverse afdelingen met verschillende cliënten in aanraking, waaronder cliënten met psychiatrische problemen en met stevige gedragsmoeilijkheden.
“Tja, waar doe ik dit werk voor? Ik ben een mensen-mens en daardoor wil ik graag het verschil maken in iemands leven. Ik vind het belangrijk dat cliënten ongeacht hun beperking een zo gewoon mogelijk leven kunnen leiden. Natuurlijk is dat niet altijd even gemakkelijk, maar het is wel iets waar we voor moeten gaan.
Binnen De Trans werken we met Triple C en daar ben ik een fan van. Ik heb in de praktijk gezien dat het werkt. Cliënten laten niet voor hun plezier bepaald gedrag zien en ze worden niet voor de grap agressief, daar zit altijd wat achter. Veel van onze cliënten hebben hechtingsproblematiek, waardoor ze geen relatie met je kunnen aangaan. Hun gedrag is vaak een manier om iets duidelijk te maken: “Ik vind jou eng en ik vertrouw je niet. Ik begrijp het niet en ik vind het spannend om met je om te gaan”. Als je als begeleider dan subtiele signalen mist, kan het wel eens escaleren. Als je dan figuurlijk en soms zelfs letterlijk een stapje naar voren doet, weet de cliënt: “Deze begeleider blijft bij me en is er voor mij”. Ik heb situaties meegemaakt, dat het bij de cliënt blijven, het verschil maakte en je samen met de cliënt weer verder kon. Dat zijn mooie momenten.
Gelukkig zijn de mooie momenten soms ook simpeler te realiseren. Laatst werkte ik bij een cliënt die in psychose was. Ze was erg in de war en niet tot verbale communicatie in staat. Ik wist dat ze thee die smaakt naar gekarameliseerde peer erg lekker vond, daarom had ik die voor haar mee gebracht. Ze nam een slok en langzaam zag ik haar mimiek en houding veranderen. “Oh, heerlijk, gekarameliseerde peer, ik kan daar zo van genieten,” zei ze glunderend. Daarna was er iets doorbroken en konden we samen weer verder. Mooier kan toch niet? Goede momenten, daar doen we het voor!”
